Verlangens en behoeften van een seriemoordenaar
Slachtoffers van seriemoordenaars lijken vaak willekeurig om het leven te zijn gebracht zonder enige betekenis of motivatie van de dader. In werkelijkheid is er echter een grote diversiteit in de behoeften en verlangens van seriemoordenaars. Soms kan de moord of het proces van moorden een doel zijn voor een seriemoordenaar.
Een opvatting of stereotype over seriemoordenaars die vaak waar is, is dat de meeste seriemoordenaars veel voldoening halen uit het doden van hun slachtoffers. De voldoening van het moorden onderscheidt hen van eenmalige moordenaars. Moordenaars die het houden bij het plegen van één moord, doen dit vaak om een andere misdaad te plegen of te verbergen. Seriemoordenaars hebben daarentegen vaak een chronische en overweldigende behoefte aan het plegen van moorden waardoor zij zich met hun verlangens en behoeften onderscheiden van de daders die één keer moorden.
Het lijkt op het eerst gezicht tegenstrijdig, maar veel seriemoordenaars zijn onzekere personen die gedwongen worden om te moorden door een onbedwingbare angst van afwijzing. In veel gevallen lijkt de angst voor afwijzing het gevolg te zijn van het feit dat een ouder of dierbare de dader in zijn jeugd in de steek heeft gelaten, mishandeld of verwaarloosd. Enkele beruchte seriemoordenaars die werden afgewezen of in de steek werden gelaten door een dierbare, zijn: David Berkowitz, Ted Bundy en Joel Rifkin. Sommige seriemoordenaars, zoals Edmund Kemper, zijn gekweld, misbruikt of zelfs gemarteld door een dierbare.
Een seriemoordenaar die als kind getraumatiseerd is, zal als volwassene proberen om emotionele relaties met andere mensen te vermijden. Hij zal vooral proberen om relaties te vermijden met personen die hij waardeert of lief heeft. Dergelijke angst voor afwijzing kan een jonge seriemoordenaar ertoe dwingen om alle vormen van genegenheid en liefde tegen te gaan. Hij kan gaan geloven dat hij iemand moet vermoorden waar hij naar verlangt of van gaat houden, om voor te zijn dat diegene hem kan vernederen, verlaten of verwaarlozen, zoals hij gewend is uit zijn jeugd.
Een seriemoordenaar selecteert zijn slachtoffers veelal op basis van beschikbaarheid, kwetsbaarheid en wenselijkheid.
1. Beschikbaarheid wordt voornamelijk bepaald door de levensstijl van het slachtoffer of door omstandigheden waarbij het slachtoffer betrokken is die de dader toegang tot een aanval kan bieden. Een vrouw die haar avonden regelmatig alleen thuis doorbrengt, is bijvoorbeeld in de ogen van een seriemoordenaar beschikbaar voor een aanval.
2. Kwetsbaarheid wordt gedefinieerd als de mate waarin het slachtoffer risico loopt of vatbaar is voor een aanval van de dader. Een alleenstaande vrouw die 's nachts over straat loopt, is minder kwetsbaar wanneer ze wordt vergezeld door een grote waakhond.
3. Wenselijkheid is zeer subjectief en wordt beschreven als de aantrekkelijkheid van het slachtoffer voor de dader. De wenselijkheid van slachtoffers omvat tal van factoren die verband houden met de motivatie van de dader en kunnen kenmerken omvatten zoals ras, etniciteit, geslacht, leeftijd, lichaamstype of andere specifieke criteria die door de seriemoordenaar zijn vastgesteld.
Experts beweren dat er een aantal observaties en aanbevelingen te stellen zijn als het gaat om onderzoek naar de motivaties van seriemoordenaars.
- Het kan moeilijk zijn om een motief vast te stellen gedurende een onderzoek naar moorden van een seriemoordenaar;
- Een seriemoordenaar kan meerdere motieven hebben om zijn moorden te plegen;
- Het motief van een seriemoordenaar kan zowel binnen een enkele moord als tijdens de reeks moorden veranderen;
- De classificatie van motivaties moet beperkt blijven tot waarneembaar gedrag en omstandigheden op de plaats delict;
- Zelfs als een motief wordt geïdentificeerd, is het mogelijk dat dit niet helpt bij het identificeren van een seriemoordenaar;
- Onderzoeksmiddelen inzetten om het motief te onderscheiden, in plaats van de dader te identificeren, kan een onderzoek ontsporen;
- Onderzoekers hoeven de motivatie van een seriemoordenaar niet noodzakelijkerwijs gelijk te stellen aan het niveau van letsel.
Ten slotte plegen de meeste seriemoordenaars, ongeacht het specifieke motief, hun misdaden omdat ze dat willen. De uitzondering hierop is een selecte groep seriemoordenaars die lijdt aan een ernstige psychische aandoening waarvoor geen coherent motief bestaat.
Sommige experts in seriemoorden beweren dat brede categorieën van motivatie moeten worden gebruikt als richtlijnen voor strafrechtelijk onderzoek. Dit om de hoeveelheid mogelijke verdachten in een onderzoek te verkleinen, wat een positieve bijdrage kan leveren aan het onderzoek en kan assisteren bij het vinden van het motief en de dader. Experts identificeren zeven algemene motivatiecategorieën die als richtlijnen voor onderzoeksdoeleinden kunnen worden gebruikt. De categorieën zijn niet bedoeld als een complete maatstaf voor seriemoordenaars of als theorie over de motivatie van seriemoordenaars.
- Woede is een krachtige motivatie waarbij de dader agressie of vijandigheid vertoont naar een bepaalde subgroep van de bevolking, zoals daklozen of de samenleving in zijn geheel.
- Een criminele onderneming is een motivatie waarbij de dader profiteert van status of geldelijke beloning door een moord te plegen die verband houdt met drugs, bendes of een georganiseerde misdaad. Moord kan bijvoorbeeld worden gepleegd door een drugsbende om de concurrentie uit te schakelen.
- Financieel gewin is een motivatie waarbij de dader financieel profiteert van moord die niet gerelateerd is aan drugs, bendes of georganiseerde misdaad. Een paar voorbeelden van dit soort misdaden zijn winstmoorden, roofmoord of meerdere moorden met betrekking tot verzekering of welzijnsfraude.
- Ideologie is een motivatie om moord te plegen om de doelen en ideeën van een specifieke persoon of groep te bevorderen. Voorbeelden hiervan zijn terroristische groeperingen of een persoon die een specifiek ras, geslacht of etnische groep aanvalt uit pure haat voor de groep.
- Kracht en sensatie is een motivatie waarbij de dader zich machtig en / of opgewonden voelt wanneer hij zijn slachtoffers vermoordt. Het proces van het doden is een doel op zich.
- Psychose is een zeldzame situatie waarin de dader lijdt aan een ernstige psychische aandoening en specifiek moordt vanwege die ziekte. De aandoening kan ervoor zorgen dat de dader stemmen hoort, hallucinaties heeft, paranoïde is of bijvoorbeeld waanbeelden heeft.
- Seks is een motivatie gedreven door de seksuele behoeften of verlangens van de dader. Er kan al dan niet bewijs zijn van seksueel contact op de plaats delict.
Ongeacht het specifieke motief van een seriemoordenaar, wordt hij gedwongen om een moord te plegen, omdat hij dat zelf wil of nodig heeft.
